Τα ''καλλυντικά'' Δώρα των Μάγων

Τρίτη, 24 Δεκεμβρίου 2019 Λένα Ιωαννίδου	EXPERT'S CORNER

Χρυσός: Το ευγενές μέταλλο με χημικό σύμβολο Au (Aurum στα λατινικά σημαίνει χρυσός) προέρχεται σύμφωνα με τους επιστήμονες από την αστρική σκόνη που δημιούργησε 4 δισεκατομμύρια χρόνια πριν το ηλιακό μας σύστημα . Βρίσκεται είτε σε ελεύθερη μορφή κόκκων και σβόλων ή σαν «φλέβα» ανάμεσα σε πετρώματα. Ο χρυσός, λόγω της σπανιότητάς του- υπολογίζεται ότι έχουν εξορυχτεί μόλις 174.100 τόνοι χρυσού σε όλη την ανθρώπινη ιστορία-, αποτέλεσε σύμβολο

πλούτου και πολυτέλειας σε όλους τους πολιτισμούς. Οι φαραώ της Αιγύπτου ήθελαν μετά το θάνατό τους να ταριχεύονται και να τυλίγονται με φύλλα χρυσού καθώς θεωρούσαν το λαμπερό και άφθαρτο αυτό μέταλλο πηγή αθανασίας . Πίστευαν μάλιστα πως ο χρυσός ήταν η «σάρκα των θεών». Στην παραδοσιακή Κινεζική ιατρική τον χρησιμοποιούν μέχρι τις μέρες μας για τις επουλωτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητές του. Τα τελευταία χρόνια η κοσμητολογία ανέδειξε τις αναζωογονητικές αλλά και αντιγηραντικές ιδιότητες του χρυσού.

Σήμερα, κυκλοφορούν πολυτελείς καλλυντικές φόρμουλες εμπλουτισμένες με κολλοειδή χρυσό, ένα εναιώρημα μικροσωματιδίων καθαρού χρυσού, που αναστέλλει τη φθορά του κολλαγόνου και της ελαστίνης, συμβάλλει στη διατήρηση της σφριγηλότητας και της ελαστικότητας της επιδερμίδας και αποκαθιστά την ομοιομορφία και τη λάμψη της.

Λίβανος: Τα «δάκρυα» του Boswellia Serrata ή Sacra ή Frankincense ή Λιβανόδεντρου. Το φυλλοβόλο τροπικό αυτό δέντρο που ευδοκιμεί στις αμμώδεις και άνυδρες εκτάσεις της Σομαλίας των Δυτικών Ινδιών, της Υεμένης και κυρίως του Ομάν, για να επιβιώσει στις εχθρικές περιβαλλοντικές συνθήκες αλλά και να αποφύγει τα… δόντια των πεινασμένων κατσικιών, εκκρίνει μια γαλακτώδη ρητίνη η οποία όταν σκληραίνει, προστατεύει τον κορμό του δέντρου από τα έντομα, τα μικρόβια και την ξήρανση. Για χιλιάδες χρόνια, οι φυλές που κατοικούν στις περιοχές αυτές, χρησιμοποιούσαν τα «δάκρυα» του δέντρου σαν παυσίπονο και κατά της αρθρίτιδας, κυρίως όμως τα εμπορεύονταν, ταξιδεύοντας με καραβάνια από το Κέρας της Αφρικής και την Αραβική χερσόνησο προς τις ακτές της Μεσογείου, μιας και η ρητίνη αυτή είναι το γνωστό μας λιβάνι, ένα από τα πολυτιμότερα αγαθά του αρχαίου κόσμου, το θυμίαμα του οποίου ήταν αντικείμενο θρησκευτικής λατρείας.

Η πρώτη καταγραφή των θεραπευτικών ιδιοτήτων της ρητίνης της Boswellia Serrata οφείλεται σε έναν Ολλανδό περιηγητή του 19ου αιώνα οποίος παρατήρησε στην Υεμένη ότι οι άρρωστες γαζέλες δάγκωναν τα λιβανόδεντρα. Το μποσουελικό οξύ (BΑ) που περιέχει η ρητίνη του δέντρου, έχει αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες, ενώ υπάρχουν ενδείξεις και για την ανοσορυθμιστική και αντικαρκινική του δράση. Έρευνες των τελευταίων χρόνων έδειξαν ότι το μποσουελικό οξύ έχει και αξιόλογη αντιρυτιδική δράση, καταπραΰνει τις κοκκινίλες και προσφέρει ομοιόμορφο τόνο στην επιδερμίδα.

Σμύρνα: Πρόκειται για το πασίγνωστο μύρο. Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, η Σμύρνα ή Μύρρα , κόρη του Θείαντα, βασιλιά των Ασσυρίων, φιλονίκησε με την Αστάρτη, τη θεά της ομορφιάς κατά τους Ασσυρίους. Η Αστάρτη, για να την εκδικηθεί, της προκάλεσε ένα ακατανίκητο ερωτικό πάθος για τον πατέρα της. Η Σμύρνα μεταμφιέστηκε σε σκλάβα, παρέσυρε τον Θείαντα και από το σπέρμα του γέννησε τον Άδωνη. Όταν ο Θείαντας έμαθε την αλήθεια απείλησε να σφάξει την κόρη του, αλλά οι θεοί τη μεταμόρφωσαν σε δέντρο που δακρύζει για να συμβολίζει τη θλίψη της κοπέλας.

Η κοκκινωπή ρητίνη με την χαρακτηριστική ευωδιά και τη στυφή γεύση προέρχεται από το Commiphora Myrrha (από τις ελληνικές λέξεις κόμμι και φέρω και την σημιτικής προέλευσης λέξη mur που σημαίνει πικρό), ένα ακανθώδες δέντρο με αραιά φύλλα και λευκά ή πράσινα άνθη που ευδοκιμεί στα πετρώδη, άγονα εδάφη της βορειοανατολικής Αφρικής, στην Αιθιοπία, την Κένυα και τη Σομαλία όπως και στη γειτονική Αραβική Χερσόνησο. Η σμύρνα ήταν ιδιαίτερα πολύτιμη κατά τους βιβλικούς χρόνους . Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι τη χρησιμοποιούσαν στις ταριχεύσεις και ως λατρευτικό θυμίαμα στους ναούς της Ίσιδας, όπως και στο τελετουργικό της Εβραϊκής θρησκείας. Οι Άραβες πίστευαν ότι βελτιώνει την όψη της σκασμένης επιδερμίδας και καταπολεμά τις ρυτίδες. Στην Αρχαία Ελλάδα χρησιμοποιούσαν το αιθέριο έλαιο του μύρου για την επούλωση των πληγών.

Το αιθέριο έλαιο του μύρου έχει αντισηπτική, αντιβακτηριδιακή, αντιμυκητιασική και αντιφλεγμονώδη δράση, χρησιμοποιείται στην αρωματοθεραπεία γιατί έχει τονωτικές και αναζωογονητικές ιδιότητες –περιέχει ουσίες που επιδρούν στον υποθάλαμο, την υπόφυση και την αμυγδαλή, έδρα των συναισθημάτων μας. Τέλος, πρόσφατες επιστημονικές μελέτες ανέδειξαν την αξιόλογη αντιγηραντική του δράση.

Detox.  Μια πολυδιαφημισμένη λέξη που τελευταία φιγουράρει ολοένα και πιο συχνά στις ετικέτες των...  

Η υψηλή περιεκτικότητά της σε δραστικά συστατικά είναι η προφανής απάντηση. Όμως τα πράγματα δεν...  

Είναι δίχως άλλο, το πιο συχνό δίλημμα της εποχής. Τι κάνουμε με το μισογεμάτο αντηλιακό που ξέμεινε...  

Εδώ και αρκετά χρόνια, η βιομηχανία καλλυντικών, θέλοντας να συμβαδίσει με το πανίσχυρο πλέον trend του...  

Με έμπνευση το αφιέρωμα των Sephora στα Wonder Ingredients, γινόμαστε για λίγο…βοτανολόγοι και σας...  

«Διεισδύει σε βάθος, δρα στην καρδιά των κυττάρων…». Όλες έχουμε κάποια στιγμή αναρωτηθεί τι ακριβώς...  

Σύντομη σε διάρκεια, σφοδρή όμως ως προς την έντασή της, η πρόσφατη κακοκαιρία είχε ένα, βασικό,...